อันดับแรกต้องเข้าใจในคนวัยมิลเลนเนียลก่อนว่า คนวัยนี้รักอิสระ มีความเป็นตัวของตัวเองสูง กล้าที่จะออกนอกกรอบ ดังนั้น การจำกัดพื้นที่ หรือ ระเบียบวินัยในการทำงานของเขามากจนเกินไป เพราะพวกเขาต้องงรักษาความสมดุลระหว่างชีวิตส่วนตัวกับการทำงาน ระบบและวัฒนธรรมเดิมๆ อาจจะทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัด ควรมีกรอบที่สามารถยืนหยุ่นได้เพื่อให้พวกเขาได้แสดงฝีมืออย่างเต็มที่

การโทรตามงานนอกเวลา หรือคอยจับผิดเวลาเล่น Facebook หรือ Line จะทำให้เขารู้สึกว่าถูกการงานกลืนกินชีวิตส่วนตัวมากขึ้น เช่นเดียวกันกับพนักงานยุคก่อน พนักงานยุคนี้ก็ต้องการได้รับความไว้วางใจจากเจ้านายเช่นเดียวกัน ซึ่งความไว้ใจจะทำให้พวกเขารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร

การที่พนักงานทำผลงานได้ดีแล้วนั้นการที่องค์กรจะให้รางวัล ไม่ว่าจะเป็นโบนัส การพาไปเอ้าท์ติ้งต่างประเทศ หรือรางวัลในรูปแบบอื่นๆ คนยุคนี้จะไม่ได้มองเป็นเพียงการให้กำลังใจในการพัฒนาความสามารถเท่านั้น แต่ยังมองเป็น "สิทธิ์ที่เขาพึ่งได้รับ" จากความลำบากที่ผ่านมาด้วย

มนุษย์ในยุคนี้จะชอบทำงานอย่างมีเป้าหมาย ลึกๆ แล้วเขาไม่ได้มองว่า สิ้นเดือนนี้จะได้ผลตอบแทนเท่าไหร่ แต่พวกเขาแคร์ว่าตนเองจะอยู่ในองค์กรที่มีทิศทางชัดเจนหรือไม่ เช่น องค์กรนั้นเป็น Startup ที่เปิดไม่นาน ธุรกิจยังไม่นิ่ง ไม่สามารถทำให้มองเห็นอนาคตการทำงานในบริษัทนี้ได้ ฯลฯ ก็ยากที่จะรักษาพนักงานไว้ได้นานๆ การกำหนดทิศทางขององค์กรที่จำกัดให้รู้เฉพาะองค์กรยุคเก่า จึงอาจกลายเป็นสิ่งที่ต้องพัฒนากันใหม่แล้ว

ทำไมบริษัทยักษ์ใหญ่อย่าง Google จึงต้องลงทุนและให้ความสำคัญกับการตกแต่งออฟฟิศและห้องอาหารพนักงาน? จนมีภาพ “ออฟฟิศในฝัน” ของ Google ออกปรากฏแก่สายตาคนทั่วไป เพราะส่วนหนึ่งที่สำคัญในการขับเคลื่อนพนักงานในองค์กรก็คือ สภาพแวดล้อมในที่ทำงานออฟฟิศควรจะมีสภาพแวดล้อมที่ส่งพลัง (energy) ในการทำงานมาที่ตัวบุคคล บรรยากาศเป็นแง่บวก (good vibe) และผ่อนคลาย มีที่ให้นั่งถกปัญหากันเหมือนในร้านกาแฟ ส่งเสริมให้ได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ ไปพร้อม ๆ กับมุมคลายเครียด